TRAININGEN EN WORKSHOPS
Nils als trainer
Ik kom niet om te zenden. Ik kom om te ontregelen.
Als trainer zet ik organisaties niet netjes op scherp, ik zet ze op hun kop. Geen PowerPointmarathon, geen zielloze werkvormen. Verwacht eerder een spiegel die terugpraat, een vlam onder de status quo, en een zaal die aan het eind rechtop zit — soms verward, vaak geraakt, altijd in beweging.
Ik werk in zakelijke omgevingen waar de rek eruit is. Waar mensen zijn vastgelopen in patronen die ooit logisch leken. Waar iedereen professioneel blijft glimlachen, terwijl de échte gesprekken onder tafel verdwijnen. Precies daar stap ik binnen. Soms met een verhaal. Soms met een vraag. Soms gewoon met een stilte die nét iets te lang duurt.
Ik schuw de confrontatie niet. Maar ik kies wel zorgvuldig waar ik 'm inzet. Ik speel. Ik prikkel. Ik daag uit. Altijd met respect, nooit om te breken. Want wat ik wil, is dat mensen zichzelf tegenkomen — niet omdat ik het zeg, maar omdat ze het voelen. In hun lijf. In hun team. In hun organisatie.
Mijn workshops zijn geen veilige havens. Ze zijn werkplaatsen voor échte verandering. Je mag er vallen, twijfelen, zoeken. Maar je moet ook durven meedoen. Geen achterover leunen, geen vrijblijvendheid. Wie binnenkomt met een 'doe mij maar een beetje inspiratie' krijgt van mij een vriendelijke schop onder z’n denkpatroon.
En ja, er wordt gelachen. Veel. Want humor is geen afleiding — het is gereedschap. Het breekt open wat vastzit, het verbindt wat stroef loopt. Het maakt zelfs de meest cynische manager weer mens.
Ik werk het liefst met groepen die ertoe doen. Leidinggevenden, teams die vastzitten, organisaties die wéten dat het anders moet maar nog niet hoe. Ik neem geen genoegen met mooie praatjes of papieren afspraken. Wat ik zoek, is de vonk. Die ene zin die blijft hangen. Dat moment waarop iemand ineens ziet wat er al die tijd voor zijn neus lag.
Als je een veilige, voorspelbare training zoekt, ben ik niet de juiste. Maar als je lef hebt — als je echt iets los wilt maken, in jezelf of in je organisatie — dan gaan we iets moois bouwen. Op z’n kop, van binnenuit.